Wycieczka do Oświęcimia – miejsca Pamięci i Muzeum Auschwitz – Birkenau


“Człowiek człowiekowi zgotował ten los”

19 marca 2018 roku uczniowie klas II– III gimnazjum Z.S. im. J. Warszewicza w Prószkowie wraz z opiekunami p. K. Kicman, p. M.Praszel, p. A. Kalbronem, p. M. Olszewskim oraz p. A. Lemek odwiedzili Muzeum Auschwitz – Birkenau. Celem wycieczki było poznanie zjawiska holokaustu na tle wydarzeń II wojny światowej i okupacji w Polsce, kształtowanie świadomości o prawie człowieka do życia i godnej śmierci, uświadomienie wymiaru ludzkiego okrucieństwa, a z drugiej strony wizerunku ludzi umierających bez prawa do godności. Budzenie szacunku i tolerancji wobec drugiego człowieka bez względu na rasę i wyznanie oraz poznanie martyrologii narodu polskiego, żydowskiego i innych nacji podczas II wojny światowej.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Obozu Koncentracyjnego w Oświęcimiu.  Przechodząc przez bramę z napisem “Arbait macht frei” (“Praca czyni wolnym”), przez którą podczas II wojny światowej tysiące więźniów szło do niewolniczej pracy, uświadomiliśmy sobie rozmiar ludzkiego cierpienia. Jednak dopiero kiedy ujrzeliśmy tysiące butów, walizek czy protez ludzi, którzy trafili do Auschwitz, poczuliśmy nieodparty smutek.

Na dziedzińcu pomiędzy blokami numer 10 i 11 znajdowała się “ściana śmierci”, pod którą esesmani w latach 1941 -1943 rozstrzelali kilka tysięcy ludzi. W tym miejscu odmówiliśmy modlitwę i zapaliliśmy znicz w imieniu całej społeczności szkoły. Przemierzając muzeum patrzyło na nas setki portretów: kobiet i mężczyzn, starych i młodych… Pod ich nazwiskami widniały nazwy chorób, na które rzekomo “umierali” więźniowie. Jednak w rzeczywistości przyczyną ich śmierci było: bicie, wygłodzenie, wycieńczenie…

Następnie udaliśmy się do Birkenau (Brzezinki), oddalonego o około 3 km od Oświęcimia obozu o powierzchni 140 ha, otoczonego drutem kolczastym pod napięciem.

Wizyta w niemieckim nazistowskim obozie Auschwitz – Birkenau wywarła na uczniach ogromne wrażenie. W sercach i głowach tych młodych ludzi zrodziła się jedna podstawowa myśl:

„ … to już nigdy nie ma prawa się powtórzyć…”